Veldrijden, een verrijkende ervaring

De herfst is inmiddels begonnen, het weer begint slechter te worden en er is sprake van vermoeidheid tijdens het trainen op de weg. Waarom niet een keer veldrijden!
Veldrijden is een winterdiscipline die wordt beoefend op een circuit. Het is een all-terrain discipline net zoals het mountainbiken waar u alle mogelijke ondergronden kunt tegenkomen, verharde wegen, gras, bos, modder en zand, enz.

Over het algemeen zijn de hoogteverschillen zeer beperkt en is het parcours uitgezet binnen een beperkt oppervlak zodat vlakke stukken kunnen worden afgewisseld met technische stukken. Tevens wordt het parcours onderbroken door natuurlijke of kunstmatige obstakels, waarvoor de renners van hun fiets moeten afstappen. Kortom, het is een veelomvattende discipline waarbij een beroep wordt gedaan op alle algemene factoren die bij het wielrennen komen kijken: behendigheid, uithoudingsvermogen, kracht, souplesse enzovoorts!

HET MATERIAAL

Een veldrijfiets heeft een normale fiets voor het wegwielrennen als uitgangspunt. Het heeft een traditioneel frame met wielen van 700 mm (29 inch). Het heeft een traditioneel wielrenstuur en standaard versnellingen. Er zijn drie elementen die totaal anders zijn dan bij een normale wielrenfiets:

• Het gebruikte verzet: aangezien veldrijden wordt beoefend op wegen of paden waarbij kleine hellingen moeten worden genomen, moet het verzet groter zijn en geschikt zijn voor het terrein. Over het algemeen heeft de fiets een dubbel kettingblad met 38 of 39 tanden op het kleine en 42 of 44 tanden op het grote blad. Krachtige renners kunnen ook kiezen voor een blad met 46 tanden. Voor wat betreft de vrijloop is een cassette met een 11 vertanding mogelijk voor vlakke stukken en een tweede vertanding van 27 voor de hellingen.

• De banden: Wat kenmerkend is voor het veldrijden is dat de banden lijken op die van banden voor op de weg, behalve dat ze een grof profiel hebben om in modder te kunnen rijden. Luchtbanden of tubeless banden zijn allebei goed, zelfs als u met wedstrijden meedoet. Bij tubeless banden is een lagere druk mogelijk die voor een betere grip zorgt op de gladde stukken. Tubeless banden zijn echter duurder dan luchtbanden. Voor wat betreft de doorsnede, kies voor banden met een breedte van 25 tot 28 mm. Dat is breder dan banden voor op de weg, wat zorgt voor een betere grip op de technische stukken en voor meer comfort bij het sturen.

• De remsystemen: De remmen op een veldrijfiets zijn anders dan bij een normale wielrenfiets. De fietsen zijn uitgerust met zogenaamde Cantilever-remmen, of ook wel “klosremmen” die meer ruimte overlaten boven de banden zodat de modder er makkelijker door kan op nat terrein.

EEN AFWIJKENDE DUUR DAN OP DE WEG

Het veldrijden is net als het mountainbiken een zeer intensieve wielerdiscipline, met name vanwege de uiteenlopende terreinomstandigheden. Een wedstrijd duurt nooit langer dan 1 uur en een goede training duurt vaak niet langer dan 2 uur. Zelfs bij het rijden in een peloton tijdens een wedstrijd, is veldrijden toch voornamelijk een discipline waarbij u tegen uzelf strijdt. De soort inspanning kan worden vergeleken met een individuele tijdrit.

Aan het einde van het wegseizoen beschikt u over een groot uithoudingsvermogen. U heeft lange trainingssessies achter elkaar gedaan of wedstrijden gereden van langer dan 5 uur en uw lichaam is niet meer gewend aan abrupte snelheidsveranderingen en een hoge intensiteit. In het wielerjargon heet dit “verdieseld”. Veldrijden is een ideale discipline om dit tegen te gaan en weer nieuwe energie in uw lichaam te blazen. Door de afwisseling van technische stukken en vlakke stukken en de terreinvariatie wordt u gedwongen continu van snelheid te wisselen bij het herstel (afdaling, vlakke stukken, enz.) en bij zeer intensieve fases (rijden over gras, start van de wedstrijd, enz.).

TECHNIEK VERBETEREN

Heeft u technische tekortkomingen? Veldrijden is een uitstekende manier om uw behendigheid te verbeteren. De snelheid is namelijk beperkt en de herhaling van lastige technieken door het rijden op een circuit, zorgt dat u diverse keren dezelfde handeling moet verrichten en u zich deze eigen kunt maken. Er zijn talrijke oefengebieden. Ten eerste zijn er de thema’s die altijd spelen bij het rijden van een parcours.

Of het nu gaat om een afdaling bij 80 km/uur op de weg of om het nemen van een modderige bocht bij het veldrijden, het besef van het parcours blijft hetzelfde. U moet goed op de fiets kunnen blijven zitten, uw gewicht verdelen en de juiste keuzes maken tussen het rijden van een binnen- of buitenbocht. Vervolgens is er de factor behendigheid. Als u zich niet op uw gemak voelt in het peloton of zich makkelijk laat afleiden, is veldrijden een ideale manier om hieraan te werken, vanwege de start in een groep en vanwege het terrein dat per passage verschillend kan zijn.

Tenslotte kan veldrijden interessant zijn om te leren risico’s te nemen en om te gaan met obstakels. Het is een vaardigheid die men op de weg nodig heeft in noodsituaties zoals het vermijden van gaten in de weg, maar die essentieel is om veilig verder te kunnen groeien.

U heeft het vast al begrepen, tijdens het veldrijden komt u veel technische situaties tegen en kunt u uw techniek verbeteren zonder onverantwoorde risico’s te nemen.

VELDRIJDEN OM UW MAXIMAAL AEROOB VERMOGEN (VO2max) TE VERBETEREN

Naast het doorbreken van de eentonigheid of het verbeteren van uw techniek, biedt het veldrijden ook de mogelijkheid om uw lichaam te trainen en uzelf optimaal voor te bereiden op het volgende seizoen. Over het algemeen is de herfst een aangename periode voor de wielrenner. De vermoeidheid van het afgelopen seizoen is echter ook voelbaar en het wordt steeds lastiger om lange trainingssessies te doen.

Wat kunt u doen? Vanaf de maand oktober een stop houden zodat u tot en met december of januari kunt uitrusten? Of een andere oplossing zoeken om in goede vorm te blijven, zonder dat u voor de winterstop vervalt in een staat van oververmoeidheid?

Vanaf de winterstop is het mogelijk een kleine pauze te houden van één of twee weken en daarna een trainingscyclus te doen om uw VO2max te trainen met veldrijden.

Veldrijden is een zeer intensieve sport. Een wedstrijd duurt slechts een uur. De intensiteit varieert tussen uithoudingsvermogen en melkzuurweerstand met een bijzonder explosieve start. Het gemiddelde vermogen tijdens het parcours nadert de anaerobe drempel. Alle voorwaarden zijn aanwezig om het maximaal aeroob vermogen onder reële omstandigheden optimaal te kunnen trainen.

Kies voor een trainingscyclus van 3 weken met één wedstrijd per weekend. Voor wat betreft de training moeten de weken niet te vol zijn en minstens één VO2max trainingssessie bevatten van het type 30s30s of 1’1’.

VOORBEELD TRAININGSWEEK

Ten slotte kun je met veldrijden veel onderdelen van het wielrennen trainen. Het rijden van wedstrijden is aangenaam en ze duren korter. Door een specifieke trainingscyclus kunt u de lange novemberweekenden “doden” en meer tijd nemen om uit te rusten en te profiteren van de winterperiode. U kunt zelfs later in het seizoen de draad weer oppakken, zonder dat dit gevolgen heeft voor uw lichamelijke conditie.